Vita activa: een ode aan het menselijk handelen
In mijn vorige blog schreef ik al dat na het boek van de dood, The Origins of Totalitarianism, na enkele jaren Arendts boek van het leven zou verschijnen: Vita activa uit 1958 (or. The Human Condition). Het belangrijkste deel, over het menselijk handelen, is een ware ode aan ons vermogen tot spreken en communiceren. "Met woord en gebaar verschijnen we in de wereld," schrijft Arendt. Ze contrasteert deze unieke menselijke mogelijkheid met twee andere actieve vormen: arbeiden en werken. Deze driedeling is een van haar bekendste theorieën geworden.
Arendt beschrijft niet alleen de drie vormen, maar laat ook zien dat er een verschuiving is opgetreden. Het handelen - dat staat voor de ruimte die mensen nodig hebben om vrijuit te kunnen spreken en "iets nieuws te beginnen" (alweer Augustinus!) - staat onder druk. Veel is "maakwerk" geworden, waaruit het echte (politieke) debat is verdwenen.
Arendts pleidooi voor politieke ruimte(s) vindt opnieuw veel weerklank. Ik laat in detail zien hoe Arendt haar betoog opbouwt en hoe ze uiteindelijk haar liefde voor de wereld - haar amor mundi voor onze gemeenschappelijke wereld - belijdt.
