1963: Over revolutie
1963: wat een jaar was dat! De aanslag op John F. Kennedy op 22 november zette de wereld op zijn kop. Ook Hannah Arendt was er diep door geschokt. In hetzelfde jaar publiceerde ze twee boeken waarvan er één, Eichmann in Jeruzalem, in zekere zin ook de wereld op zijn kop zette. Het andere boek was Over revolutie. (On Revolution). Daarover schrijf ik in hoofdstuk 7. Arendt dook diep in dit fenomeen en vergeleek vooral de Franse en de Amerikaanse Revoluties. De eerste was vooral gericht op het bestrijden van armoede, een sociale revolutie, de tweede op het vestigen van nieuwe instituties, een politieke revolutie. Arendt steekt haar voorkeur voor de tweede, die de politieke instellingen van haar nieuwe land zo had bepaald, niet onder stoelen of banken. Opnieuw stelt ze al haar hoop op de menselijke mogelijkheid iets nieuws te beginnen, een directe lange lijn vanuit Augustinus. In de Hongaarse Opstand van 1956 zag ze een sprankje van de revolutionaire 'spirit' terug.
Het onderscheid dat Arendt maakt tussen het sociale en het politieke is een van de tamelijk complexe rode draden in haar denken en blijft iets om over na te denken. Het is dan ook een van de meest becommentarieerde aspecten van haar politieke theorie. Ik laat in hoofdstuk 7 verschillende argumenten pro en contra de revue passeren.
Het debat hierover stelde echter niets voor in vergelijking met wat zou ontbranden na de publicatie van haar boek over het Eichmann-proces. Daarover meer in de volgende blog.
